Geboren in hartje Antwerpen in 1982. Opgegroeid in een warm nest en intussen zelf gesetteld met mijn gezin, op de boerenbuiten in Hoevenen. Getrouwd met mijn jeugdliefde Wim, mama van Finn, Mathis* en Emilia. Ik hou van mijn ochtendkoffie en van onze bijna-witte Golden Retriever, Jack. Ik volg mijn buikgevoel zoveel ik kan. Als kind deed ik niets liever dan knutselen en creatief bezig zijn, en dat is vandaag eigenlijk nog altijd zo, maar vraag me niet om een herkenbaar paard te tekenen, want het zou net zo goed een hond of een koe kunnen zijn.
Na mijn studies Toegepaste Economische Wetenschappen rolde ik van de ene marketingjob in de andere. Maar toen ik 30 werd, veranderde alles. We verloren ons tweede zoontje vlak voor zijn geboorte, door een navelstrengongeluk, en niets zou ooit nog hetzelfde zijn. Ik besloot niet meer terug te gaan naar mijn oude job. Ik volgde mijn hart en startte na een tijdje als gezins- en huwelijksfotograaf en dat doe ik nog altijd met ontzettend veel liefde.
En vanuit die overtuiging is Pupelle ontstaan. Het nog ontbrekende stukje, het verlengstukje van wie ik ben als mens en als fotograaf. Als mama wéét ik hoe snel je cameraroll volloopt met foto's en video's. En hoe het gevoel knaagt er iets mee te moeten doen. Gevoelens waar niemand blij van wordt. Been there, done that (got the t-shirt). Het gevoel van niet weten waar te beginnen, het gevoel jaren achter te staan - want plots heb je echt wel een massa aan emotionele herinneringen - ik ken het maar al te goed.
Een belangrijk stuk dat altijd al aanwezig is geweest in mijn leven, is herinneringen bewaren. Ik plakte als kind cinematicketjes, briefjes en prulletjes in plakboeken, schreef dagboeken vol. Door de jaren heen is mijn manier van herinneringen bewaren een stuk minimalistischer geworden, maar het achterliggende idee van koesteren van wat er is (en is geweest), is nog exact hetzelfde. Mijn mantra? Je hoeft niet alles te bewaren, in tegendeel: hoe selectiever je bent, hoe waardevoller dat wat overblijft. En als de overwhelm wegvalt, is er alleen nog de essentie: je heel hard bewust zijn van wat er is en daarvan kunnen genieten. Dat geloof ik echt!
Pupelle is een samentrekking van 'pupil' en 'Ellen'. Pupil, deel van het oog, staat voor: oog voor detail, oog voor je verhaal, anders leren kijken naar je omgeving, naar hoe je foto's maakt. Maar pupil betekent ook ‘leerling’: ik neem jou bij de hand om nieuwe dingen te leren door online cursussen, workshops en leuke tips & tricks.
Als een enthousiast gevoelsmens. Voelsprieten all over the place. Ik hou van cocoonen, van lekker uit eten gaan. De dag begint pas echt als ik mijn koffie gedronken heb. Ik maak lijstjes van echt álles. Ik denk dat ik op het randje zit van meer plannen dan doen. Ik hou van e-boeken kopen aan een sneller tempo dan dat ik ze gelezen krijg. Van daten met mijn man, en met mijn vriendinnen. ’s Morgens als iedereen het huis uit is mijn koffie drinken. ’s Avonds een glas wijn uitschenken. De babbels met mijn kinderen die opkomen wanneer ze eigenlijk moeten gaan slapen. Podcasts in mijn oren tijdens het werk. Borrelnootjes. Sushi. Frietjes van de frituur. Eten tout court!
Dat is een keileuke mix van zelfstandig fotograaf zijn bij Love and Light én album- en cursusmaker bij Pupelle. Ik ben 100% zelfstandige en altijd wel bezig met foto's, op een of andere manier. Hoe mijn werkweek eruit ziet? Foto's selecteren en editen, shoots bij klanten, cursussen (her)maken, albums maken, social media en marketing, mijn websites bijhouden, klantencontacten,... Love it. ;-)